Zaterdag 13mei  Molfetta-Barletta  118km  540alt
Vanmorgen prachtige zonnig en het beloofd niet te heet te worden. We fietsen naar de kust en nemen daar de weg langs de zee. Er zijn veel fietsers ook op weg naar Molfetta de startplaats van de Giro vandaag. Een mooie haven die helemaal roze is aangekleed met vlaggen en foedralen. Het is er poepdruk en met onze fietsen zijn we even hinderlijk als de moeders met hun maxi-cosi wandelwagens.
Na een drink gaan we wachten tot de karavaan vertrekt. Dit duurt zeker 1,5uur. Een hectisch spektakel en als de politie voorbij gaat om de weg te banen, gaan daarna weer veel mensen gewoon oversteken. Uiteindelijk komt de reclamekaravaan langs en ruim daarna de start. Ik film het maar zie eigenlijk alleen maar flitsende fietsers. Hans ziet Tom Dumoulin en geeft hem een “zet em op Tom”. Ik zie echt niemand, ik ga thuis de beelden vertraagd bekijken. (En 15 dagen later wint Tom Dumoulin als 1e NL man de Giro.)
Ruim na het voorbijgaan gaan we achter de renners aan en na 5 km is het gewoon verlaten. In de mooie havenstad Trani rijden we ons vast en hobbelen uiteindelijk 1km over marmeren plavuizen van 50 bij 100cm de stad uit. Natuurlijk liggen de stenen hotsebots. Dokkeren heet dat. We dokkeren dus verder naar Barletta om dan weer richting Bitonto te rijden.
Net de stad uit staan weer luchtig geklede dames op ons mannen te wachten. Deze berm-nering was mij bekend van de Koningsweg in Arnhem en in NL al lang verboden, maar in Italië lijkt het nog gewoon te zijn toegestaan. Bij Rome en Pisa zagen we dit en ook hier is het al de 3e plek waar we deze folklore zien met veel te jonge meisjes.
De SP (strada provincial) wegen zijn prima, maar het laatste stuk is weer over de kleine wegen tussen de olijfboomgaarden. Gaten en nog eens gaten. We besluiten om morgen een alternatieve route te maken naar Alberobello over alleen SP-wegen.
Terug in Bitonto is met bier het leed weer snel verzacht, van pijnlijke voeten, zitvlak, handen en rug.