Zondag 02 nov 2003

Goed geslapen met de klamboe naar beneden. Of het hielp weet ik niet, maar ik heb geen mug gehoord of gevoeld. Zonnig helder weer en vanuit de veranda waar het ontbijt wordt aangeboden, is het een mooie ervaring hier in de luxe lodge. Na het ontbijt weer terug naar het park. Weer entree betalen en in de winkel wat fourage voor de lunch kopen. Vandaag gaan we het centrale deel van Etosha verkennen. We zullen de dieren noteren en de giraffen turven. Er zijn veel, heel veel dieren, maar vooral veel springbokken en zebra’s. Ze zijn er in 1000-tallen vandaag door ons gezien. Het begint echt met aantallen bij Batia, een drinkplaats na 35km. Weer later, net voor de Rhinodrive, rijden we bijna op een olifant, die staat te drinken aan een plas water en heel gericht schoon water bovenaf opzuigt voor drinken en van onder, dus modder, uit het plasje om te douchen. Het is een prachtig gezicht om zo dicht bovenop de kolos te mogen kijken. Na een kwartier kuiert hij weg, eerst voor ons uit dan verder de bush weer in.

Een 10-tal km verder stuiten we op 6 olifanten, waarvan 2 grote tieners. Ze komen naar de weg toe en Jet vindt dat we moeten doorrijden, omdat de grootste met de oren wappert. Maar Chris ziet nog niet dat het dier boos in de zin heeft en dat blijkt dus ook. Het dier blijft mooi voor de weg staan, poserend met de anderen voor de foto’s. Daarna kuieren ze ook de bush in aan de andere kant van de weg.

Laat in de middag zien we steeds meer springbokken, soms wel met enkele honderden bij elkaar. Ze groeperen lijkt het. Direct hierna net voor de drinkplaats Rietfontein, zien we weer 8 olifanten. Ze kuieren van ons af richting bush. Als we bij het water komen, loopt er een kudde van 15 olifanten net weg, 2 baby's en 2 tieners, 2 mannetjes en 9 moeders en tantes. Dit is waar we voor kwamen. Ze zijn nog nat van het bad, welk ze net hebben genomen en spuiten zich nu onder met zand. Op hun dooie gemak lopen ze iets van de plas weg, ook weer poserend voor ons, de mensen. Later kuieren ze ook weer op hun dooie akkertje keurig in een rijtje richting bush. Jet heeft ondertussen water gekookt zittend in de achterbak, voor een kop koffie en de onze lunch.

Omdat de afstanden behoorlijk zijn moeten we ons doel om de hele Etosha zoutvlakte af te rijden bij stellen. We halen het niet, want we moeten om 19uur uit het NP zijn en het is meer dan 100km terug naar de gate. We plannen voor morgen nog het een en ander. Bij Okaukuejo zouden veel olifanten te zien zijn en morgen willen we nogmaals terug naar Rietfontein en dan naar de drinkplaats Aus. Hier zouden veel olifanten te zien zijn en roofdieren. Aan die kant verlaten we dan ook het park, richting Vingerklip, ons onderkomen van morgen.

De Etosha pan (zoutvlakte) is EEN groot fata morgana. Van een afstand lijkt de vlakte een zee, maar het is een vlakte vol grof gedroogd zand, begroeid met fijn gras. Als het veel regent groeit dit gras heel snel en is de vlakte voor de grazers een oase. Nu is de regentijd aanstaande en het weer ziet er ook vanmiddag weer zeer dreigend uit. De zwarte onweerswolken pakken zich over het hele zuiden. Af en toe een flits, maar een kort buitje is alles wat er vandaag valt. Wel mooie dreigende luchten. Misschien kan het park morgen of anders de komende dagen de levensnoodzakelijke regen krijgen. De zoutvlakte kan dan weer groen uitslaan en de grote aantallen grazers weer genoeg te vreten bieden. Als we om 1830uur door de eerste poort zijn, rijden we nog even de dik-dik drive. Een rondje van 10km, waar we inderdaad de minihertjes tegenkomen. Helemaal niet bang poseren ze voor ons op de weg. Een lijst van de dieren die we vandaag hebben gezien.

Kudu, witruggier, dik-dik, springbok (wel 1000), zebra (honderden), mangoest, gnoe (veel), gemsbok, waterkievit, reuzetrappe, dwergvalk, kaapse kraai, streepjakhals, gackeltrappe, gaukler, zwartgezicht babbler, malawiwever, geelsnaveltoko, blacksmith kievit, nijlgans, zwartgezicht impala, hagedis en 55 giraffen en 29 olifanten.

Gereden afstand: 297km, waarvan 250 over ongeasfalteerde weg door het park.

Om 19uur zijn we weer terug op Mushara-lodge. De gastheer komt ons buiten al verwelkomen met de sleutels van de bungalows. Om 20uur weer lekker gegeten: ‘n salade vooraf – bief, aardappelen, pompoenmaïs mousse en een hartig chocolade hapje na.

Morgen vroeg op om naar de Vingerklip lodge te rijden, 400km waarvan 150 weer door Etosha NP.

Gereden:   297  km