Fly & Drive - Kameeldoorn rondreis door Namibia 

28 okt t/m 19 nov 2003

Windhoek  - Otavi

 .

meer foto's

reisverslagen & foto's

dag 1-2: Windhoek-Otavi
dag 3-4: Ghaub
dag 5: Etosha 1
dag 6: Etosha 2
dag 7: Etosha 3
dag 8: Damara
dag 9: Swakopmund 1
dag 10-11: Swakopmund 2

terug naar home-NA

(klik op een foto voor een vergroting)

aankomst Windhoek		Tamboti Guesthouse
Tamboti Guesthouse		termietenheuvel
struisvogel park
struisvogel park
struisvogel park
houtsnijwerk
koffie		houtsnijwerk
onderweg Otavi driehoek
onderweg op de B1		Guesthouse Ghaub

Namibië vakantie  di 28 okt t/m wo 19 nov 2003

 Steffi brengt ons naar het station in Kevelaer. Hier begint onze reis. We reizen met de Niers-Express naar Dusseldorf. 
In Dusseldorf zouden we 35 min moeten wachten, maar de ICE heeft 15 min vertraging en we kunnen zo instappen naar Frankfurt Flughafen. Om 18:15 zijn we dan ook in een comfortabele trein op het vliegveld.  
Het is ver lopen naar de vertrekterminal en onze bestemming staat nog niet op de borden vermeld. Na een hapje eten en wachten gaan we om 20uur inchecken. Dit hebben al meerdere passagiers gedaan, waardoor de raamplaatsen al bezet zijn. Toch zitten we naast elkaar in het middenstuk.
Bij de taxfree shops moet Chris nog rookgerei inslaan en daarna lopen we naar de gate voor vertrek. Allemaal blanke reizigers, slechts 1 zwartman reist mee. Ook de bemanning komt langs lopen en hier zijn 6 van de 10 zwartman of zwartvrouw. Goede plaatsen met redelijk veel beenruimte. We vertrekken precies op tijd en na een diner, een film en naar keuze een sterke drank gaat iedereen op diepe rust. Het valt niet mee om te slapen met zo weinig bewegingsruimte. Maar als het tegen 05:30uur licht wordt hebben we toch enige tijd geslapen. Boven Afrika is niets te zien als bewolking, pas na het ontbijt en weer enkele uren later komt er zicht op aarde, als we afdalen naar Windhoek Airport in Namibië.
Exact volgens planning landen we na 9½ uur vliegen om 09:15uur local time. Als we uitstappen en de trap afdalen valt de hitte mee. Windhoek ligt op 1700 m hoogte waardoor de extreme hitte meevalt.  

Woensdag 29 okt 2003

Na het checken door de douane en een visum stempel, wordt de bagage opgehaald en daarna naar Europcar voor de auto in dezelfde hal. Alles is kleinschalig en overzichtelijk. Onze witte Toyota Condor wordt goed nagezien op lakschade en Chris ziet overal kleine putjes. Ons controle document wordt dan ook aan alle kanten met kruisjes voorzien. Bij terugkomst geeft dit wellicht minder problemen, omdat er al lakschade gerapporteerd was. 
Het Condortje loopt goed en Chris heeft met het linksrijdend verkeer naar Windhoek geen probleem. Er is een goede weg van het vliegveld naar de hoofdstad. Weinig verkeer en rustig rijden.  Ook in de stad. Onderweg zit het eerste wild in de vorm van 3 apen op een hogere rots langs de weg.
Op onze routekaart rijden we probleemloos naar Tamboti Gasthaus. De aardige gastvrouw komt het hek openmaken. Het huis en huisjes is goed met hekwerk afgezet en bovenop zijn nog wel 6 draden met stroom. Na een drink, welke we zelf uit de koelkast moeten pakken gaan we slapen en douchen tot 16uur als onze locale contactpersoon ons verder uitleg zal geven. 
Het weer is warm en afwisselend bewolkt en het waait, soms hard. Vandaar de naam?
Om 16uur komt Ymke van PackSafari ons de reis uitleggen. Zij heeft de route beschrijving voor ons opgesteld. De hele beschrijving hebben we thuis al doorgelezen waardoor ze niet zo erg veel hoeft uit te leggen. Enkele tips voor later op de reis, bv.  nu al een excursie te boeken in Swakopmund. Het aantal deelnemers voor de Dolfijnen tocht is beperkt en ze raad ons aan nu al te boeken. Ook de uitleg over de afkoop van het eigen risico, wat ons op het vliegveld eigenlijk werd afgeraden. Volledig casco kan niet, altijd blijft de schade aan de buitenkant niet verzekerd, zodat de afkoop niet zo noodzakelijk is. Een 2^e reservewiel was besproken, maar Europcar had geen 2^e wiel meer op voorraad. Zij gaat bellen en we kunnen of morgen in Windhoek een wiel ophalen of we krijgen geld terug. Inmiddels begint het erg hard te waaien en de lucht kijkt dreigend. Ymke zegt dat het ten zuiden van Windhoek al regent en weldra valt hier ook de regen. Dit blijft zo gestaag doorgaan en na een bezoek aan een winkelcentrum in de buurt rijden we door de regen naar een restaurant in Klein-Windhoek. Het wordt Joe’s Beer House. Het ziet er allemaal mooi uit. Ook is er een kunst en souvenir winkel binnen de omheining. Een mooie bar en een open binnenplaats met vuurhaard en rondom onder het afdak de tafels voor de gasten. Als wij om 17:30uur binnenkomen is het niet druk, maar om 20uur is het mooi bezet en de bar is vol. Goed gegeten, een wildspies voor de heren met kudu-, krokodil-, zebra-, struisvogel- en kippenvlees. De dames een lady-teller van varkens- en kippenvlees, wat veel te veel is. Na een ijs, cappuccino of flensje met ijs. www.joesbeerhouse.com

Thuis op het terras onder de overkapping nog een koffie gedronken en op tijd naar bed. Het regent nog steeds, een weldaad voor Windhoek maar niet wat wij hadden verwacht.

Gereden:  50km 

Donderdag 30 okt 2003

Goed geslapen, maar het regent nog steeds. Voor Namibische begrippen is dit erg veel., zodat er weinig gesproeid hoeft te worden de eerste dagen. Op naar het ontbijt bij Tamboti.

Een echt Duits ontbijt met frische brötschen. Maar ook Engels met yoghurt en flakes, toast etc.

Na een bericht naar Ymke over het 2^e reserve wiel, wat er gewoon niet is, reserveren we nog een plaats op de Dolfijnen tocht op 5 nov in Swakopmund. We staan op 5 en 6 nov als reserve geboekt omdat er 2 dagen grote groepen geboekt hebben. Ymke had ons dit advies gegeven, om vroeg te boeken omdat het vaak vol is.

Na een bezoek aan de grote super Game vlakbij, waar ontzettend veel personeel de kerst aan het optuigen is, reizen we af naar het noorden. NB: er valt nog steeds wat neerslag.

In Okahandja op 70km naar het noorden stoppen we bij de houtsnijwerk vlak voor de stad. Er is prachtig spul te koop en natuurlijk gaan we overstag. We zijn tenslotte ook bijna de enige klanten. Alle verkopers schrijven hun prijs op de arm. Het lijkt net een lei zo duidelijk krassen ze het  bedrag op de onderarm.  Er is veel klein houtsnijwerk, maar tot bijna levensgrote nijlpaarden en neushoorns. Mooi spul en bij slechts een kraam wordt gewerkt.

In Okahandja wordt dus gepind, omdat het geld aan houtsnijwerk is uitgegeven. Even buiten de stad gaan we bij een struisvogel farm aan. In de tuin is ook een schildpadden verblijf, krokodillen en een nagebouwde kraal van de Himba. De Himba zijn bekend dat ze hun huid insmeren met rode leem, waardoor ze een mooie dieprode kleur hebben. En natuurlijk van de mooie blote borsten. Buiten de tuin is de farm met struisvogels. Deze bijzondere grote vogels met het prachtige verenpak zijn erg nieuwsgierig en pikken naar alles wat in de buurt komt. Na een lunch gaan we verder richting noorden, Otavi driehoek. Een lange reis over de drukste snelweg van Namibië de B2. Een brede goed geasfalteerde 2-baans weg, waar je 120 km kunt rijden. Lange rechte stukken , en overal afgemaakt met draadhek. Regelmatig wordt er wild gezien, zoals wrattenzwijnen, parelhoenders en kudu’s.  Het landschap is droog met struiken en kleine bomen.  Heel veel termietenheuvels zijn te zien, rode, gele en witte, naar gelang de grondkleur. Allen zijn ze bij een boom of struik gebouwd.

Na Otavi op 350km vanaf Windhoek rijden we een vruchtbaarder gebied in. Er zijn uitgestrekte weilanden met koeien en geiten. Zelfs akkers met maïs zijn er. Bij Kombat is een in werking zijnde kopermijn.  Hier wordt hoogwaardig kopererts vanuit 500m uit de grond gehaald.  Bij Kombat wordt getankt en laten we 10 liter loodhoudende benzine in onze auto tanken. Terwijl op de vuldop staat dat dit niet kan. Ook de opening is hier niet voor gemaakt, maar de vrouw steekt een draad in de opening en zo kan er toch getankt worden. NB:  ze heeft geen benzine 95 zonder Pb.

Nu rijden we nog 34 km naar Gaestehaus Ghaub over een grindweg. Langs een boerderij met dezelfde naam. Hier is veel wild te zien, een dal tussen heuvels. De wrattenzwijnen lopen her en der over de weg en de parelhoenders zijn er ook met tientallen. In de weilanden lopen naast de koeien ook kudu’s. Alle dieren zijn schuchter en als je de auto stilzet lopen ze weg.

Gaestehaus Ghaub is een oase en ligt erg mooi uitkijkend over een dal. Het is een oude missiepost, die nu verbouwd is tot gastenverblijven. Unieke ligging, met weids uitzicht over een dal en in de tuin een zwembad. Een Out Of Afrika gevoel. Prachtige vogels en veel wild is er vlakbij in de vlakte te zien.

Om 1930 uur moeten we gaan eten in het hoofdgebouw. De Duitssprekende eigenaren eten met ons mee evenals hun nog jonge kind. We zijn met 8 gasten, 3 Duitsers en 1 Zuid-Afrikaan en wij aan tafel. We krijgen een heerlijke salade vooraf, eland (soort hert) ragout met rode kool en macaroni en als toetje  fruit na. Heerlijk eten. Na het diner praten we nog na op het terras. Morgen gaan we met de gastheer een grot bezoeken hier in de buurt. Hij heeft veel interesse in mineralen en stenen, waarover hij uitleg geeft.