Fly & Drive - Kameeldoorn rondreis door Namibia
28 okt t/m 19 nov 2003
|
home |
Fly & Drive - Kameeldoorn rondreis door Namibia 28 okt t/m 19 nov 2003
|
||
|
Otavi driehoek - Ghaub |
|
|
|
reisverslagen & foto's |
|
|
dag 1-2: Windhoek-Otavi
|
dag
12-13: Sossusvlei dag 14-15: Luderitz dag 16-17: Fish River Canyon dag 18-19: Kalahari 1 dag 20-22: Kalahari 2 |
|||
|
(klik op een foto voor een vergroting)
|
Vrijdag
31 okt 2003
Goed
geslapen. Om 7 uur nog even een erg frisse duik in het zwembad, tussen
alle vogels die druk in de weer zijn met gezinsuitbreiding. Het koelt ‘s
nachts sterk af en het is echt niet warm, maar de koperen bol staat al
weer laag aan de horizon. Er blijft bewolking, zodat de temperatuur best
te hebben is. Op de thermometer op het terras was het gisteren 32 oC max.
en 18 oC min. Na
het ontbijt, gewoon met de gastheer Volkert aan dezelfde tafel, gaan we
met Mika de zwarte bediende per jeep naar de druipsteengrot. Ca. 3 km
terug op onze route, ligt een gat met treden naar een zwaar gesloten hek.
Met Mika dalen we 38m onder de grond en ca. 400m lange weg door de
gewelven en nauwe doorgangetjes. Soms is het op de hurken de weg
vervolgen, dan weer steile opgang of dalen over ongelijke rotsblokken. We
zijn met de Duitse familie uit Hamburg die onze vakantieroute precies
omgekeerd heeft gemaakt. Erg mooie stalactieten en mieten zijn er te zien
in vele kleuren. 2 vleermuizen en 2 kevers, waren de enige andere levende
wezens hier in de “schoot van moeder aarde”. We willen ook nog naar
het water, wat weer 30 meter dieper afdalen is. Op de gids en Sigrid
na gaan we niet meer het laatste stukje omlaag. En laten het water
voor wat het is. De Duitse moeder verliest nog een keer haar evenwicht en
maakt een flinke smakker op haar rug. Gelukkig hoeven we haar niet naar
buiten te dragen. Terug
bij het licht zijn we blij de interessante tocht gemaakt te hebben. Moe
maar voldaan gaan we weer nat van het zweet op de Jeep terug.
Douchen
en lunchen. Pas
in de namiddag hebben we afgesproken om met Volkert
een trail over de ranche te maken. Dus we hebben tijd om te
luieren. Om 13uur hebben we een lunch, van salade met brood. Het
ziet er dreigend uit, het rommelt op grote afstand. Toch is er eerst nog
zon. Als het begint te waaien lijkt het alsof de hel gaat los breken ,
maar slechts enkele donderslagen en het geheel verwaait. Als we om
15:30uur naar de high-noon tea gaan (met koffie) vallen er enkele
druppels. Hier blijft het bij. Het kleine boshert komt weer in de tuin van
het terras aan de bloembakken
eten. In de "maulberen" boom zitten eekhoorns en veel
vogels. Om
16uur gaan we weg per jeep. Weer met ons 4-en en de 3 Duitsers. Over
hobbelige wegen gaan we omhoog de bergen in. De farm beslaat 12000 ha.
(gemeente Venray is 14000 ha groot) en heeft 700 stuks rundvee. Verder mag
er overal wild rondlopen, zij beschermen bv. de eland-antilopen. De farms
hiernaast schieten de dieren af, ofschoon ze een permit van de overheid
hiervoor moeten hebben. Elandantilopen houden een crèche voor hun jongen.
Enkele oudere dieren houden de wacht zodat de jeugd kan grazen. Onderweg
naar boven staan de kudu’s weer veilige afstand naar ons te kijken, zo
ook de wrattenzwijnen. Alle wild vlucht als de Jeep stopt. Als we door
blijven rijden zijn ze erg waakzaam, maar lopen niet weg. ‘s
Avonds dineren we weer gezamenlijk met o.a. een jong Duits stel wat net
gearriveerd is. Zij maken de route door Namibië ook andersom en vliegen
dinsdag weer naar huis. Als
we om 2230uur naar bed gaan, blijkt de stroom uitgevallen te zijn bij ons
appartement. De gasten van Volkert en Gisi slapen met hun klein kind in
ons gebouw. Ook zij hebben geen stroom. Jet en ik proberen nog hulp te
halen maar de weg naar het centrumgebouw is met stroomdraad afgesloten.
Een poging om in de schakelkast nog wat te regelen,
strandt na enkele seconden. We zullen in de pikdonkere nacht met de
zaklamp moeten volstaan.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
